چشمه بهشتی مامان وبابا

سیزده ماه از به دنیا امدنت میگذره باورم نمیشه یه روزهایی انقدر کوچولو و ناتوان بودی که نمیتونستی هیچکاری انجام بدی، اما حالا تا وقتی بیداری مدام در حال بهم ریختن و کنجکاوی وشیطنت هستی. تو بازی از بچه های بزرگترت کم نمیاری و سعی میکنی یجوری کارها رو تقلید کنی. وقتی ملیکا جلوت بالا وپایین میپره تو هم هیجان زده میشی و روی زانوهات میشینی و خودت رو بالا و پایین میکنی، دستات رو تکون میدی وسرت رو تندتند میچرخونی.       وقتی دستمون رو میگیریم جلوی صورتمون و میگیم دالی تو هم سعی میکنی با دستهات مثلا صورتتو بپوشونی  و بعد بگی دَی یا دایزی(دالی). وقتی توی جمع همه بلند میخندند تو هم به بلند بلند میخندی. سعی میکنی کلما...